Los Angeles

Nie zapominaj, ze najpierw przeszli ladny kawalek do samochodu, przeciez do hotelu przyjechali taksowka. Nie zgubili sie, sprawa byla zbyt powazna, zeby lekkomyslnie  gubic droge.
Weszli na izbe przyjec, od razu robiac sensacje, bo Gilbert nie mial innego wyjscia, jak isc w lekkim rozkroku, a Lena spasowiala. Zagwarantowali sobie szybkie przyjecie, bo wszyscy przeciez chcieli zobaczyc atrakcje wieczoru po tym, jak Gilbert bez mrugniecia oznajmij, ze zona go zlamala, bo jest bardzo eee namietna kobieta. Dopiero kiedy Gilbert mocno sie wkurzyl, dostali odrobine prywatnosci, o ile mozna tak mowic, kiedy ktos obcy dotyka twojego penisa. Tak ogolnie to lezal i cierpial, i liczyl na litosc jakiegos magomedyka, ze zaraz go nastawi, ale jak na zlosc jeszcze zaden sie nie zjawil, sami mugole. Dalabym mu morfine, gdybym go lubila, ale nie jestem jego znajoma, wiec dostanie tylko tramadol, niech zna laske.

Lena siedziała tam czerwona jak burak i łypała groźnie na każdego pracownika szpitala, który ośmielił się spojrzeć na nią z rozbawieniem. Och, nie daj Boże, żeby się któryś do niej odezwał, chyba by zabiła.
Z dużym zmartwieniem patrzyła na cierpienia Gilberta i od czasu do czasu rzucała gorączkowe "przepraszam".
O, patrz, magomedyk idzie.

Magomedyczka w zasadzie, wspierajmy kobiety na meskich stanowiskach pracy jako dwie kobiety celujace w meskie stanowiska pracy. Byla to mila kobieta w srednim wieku i juz na wejsciu okazywala Gilbertowi wiele wspolczucia, a Lenie zrozumienia. Chcialabym dowiedziec sie, jak tlumaczyla ich Lena, bo Gilbert wyznal, ze sam naciskal na ostry numerek, on to kocha rozmawiac z kobietami, dobrze wiesz. Opieral sie na lokciach i usmiechal zaczepnie, kiedy medyk ogladala jego penisa. Z Lena tez wymienial spojrzenia, ale takie, ktore jawnie swiadczyly, ze chetnie poswiecilby sie jeszcze raz.
- Rozumiecie, ze musicie na jakis czas przystopowac, prawda? Eliksir bedzie skuteczny, ale tkanka wciaz podatna na... urazy.
Boje sie, ze nie zrozumieli.

Lena raczej przychyliła się do jego wersji. W końcu tak było, prawda?
Och, Lena zrozumiała. Uśmiechała się do pani magomedyczki z wdzięcznością, w końcu nie czyniła im jakichś jednoznacznych uwag.
– Będziemy uważać.
Popatrzyła na Gilberta.
– Prawda, kochanie?
Będą mogli pozwiedzać w spokoju. Biedny ma pecha, bo w razie czego ona go przystopuje. Tylko kto przystopuje j ą?

Za trzydziesci postow nikt jej nie bedzie przeszkadzal. Usmiechnal sie do niej perfidnie, bo wszyscy wiemy, ze nie zamierzal uwazac. Jakby Twoim zdaniem wygladaly jednoznaczne uwagi? Mozna jeszcze bardziej jednoznaczenie niz "Naprawde z o n a ci to zrobila?", ktore slyszeli wielokrotnie tego wieczoru? Jakby ludzie spodziewali sie, ze male kobiety sa bezpieczniejsze w obsludze. Wreszcie Gilbert dostal eliksir, opatrunek i worek lekow przeciwbolowych, och, bedzie cos cpac, jak wspaniale, i podziekowawszy opuscili izbe przyjec.

Za trzydzieści postów dojdziesz do trzech tysięcy.
On może nie zamierzał uważać, ale ona owszem, pewnie nie będzie tym zachwycony. Wreszcie doszli do samochodu.
– Masz szlaban na ostre numerki – powiedziała cicho.

O to chodzi.
- Coo? Ale jak to?
Hahahah, nie moge z niego. Szedl juz w miare normalnie, byl tylko obolaly wskutek dzialania eliksiru i od siniakow, ktore zdobyl przy okazji, ekhm.

– Och, nie bądź taki zdziwiony, chyba nie myślisz, że się na to zgodzę po czymś takim.
Przynajmniej nie przez jakiś czas
Popatrzyła na niego uważnie.
– A dzisiaj to już w ogóle nie będzie seksu. Wsiadaj.
No chyba nie będzie prowadził taki naćpany lekami.

Ciezko zszokowany wpakowal sie do kabrioletu.
- To... To co my bedziemy robic?
Spokojnie, jak juz minie pierwszy moment paniki, pewnie cos wymysli.

Wsiadła i włączyła silnik.
– Nie wiem, możemy zwiedzić miasto, iść spać, rozmawiać, grać w chińczyka, wymyśl coś.
OCH! Dawno razem nie grali!

Oparl sie na lokciu i chwile ignorowal wiatr rozwiewajacy mu wlosy. 
- Zjedzmy kolacje w domu.
Wiesz, z ojcem (!!!).

– Jasne.
Zajechali bez większych problemów, myślę, że ona powoli zaczyna czuć się pewniej za kółkiem, może nawet zrobi prawo jazdy.
Zanim jednak wysiedli, złapała go za rękę.
– Ale bez rewelacji w stylu nazywania kogoś pierdolonym hipokrytą, tak?

Skinal glowa, lekko skrepowany.
- Bylem pijany. Nie powinienem nic mowic, nawet jesli jest pierdolonym hipokryta. A jest. Tyle ze... Tyle ze to ja zawsze zaczynam, bo on nie ma odwagi. Dlatego moglo to wygladac, jakbym go atakowal.
Scisnal jej dlon.
- Zasluzylas na kwiaty czy cos. Honorowa nagroda lamaczki penisow i zony idealnej.
Tak, bedzie sie z niej nabijal chyba do konca zycia.

Dowcipniś.
Spąsowiała znów.
– No świetnie, gdzie masz w takim razie bukiet?
Kobiety lubią kwiaty, a on dał jej jeden bukiet tylko raz, w dodatku był mocno sfatygowany.

Kazal jej zamknac oczy i pociagnal na tyl domu. Kiedy je otworzyla, stala w ogrodzie.
- Ciesz sie widokiem, u nas tego nie ma.
To mowiac, klepnal ja w tylek.

Rozszerzyła oczy.
– Ooooch...
No podobało jej się, to oczywiste.
Ale złapała go za rękę, którą klepnął ją w tyłek.
– Nie rozpędzaj się tak, chodźmy na tę kolację.
Mówiłam, że będzie go pilnować.

Zostal troche w tyle, po czym dogonil ja z roza w rece, skubaniec.
- Dzieki za zycie pelne wrazen, Leno Gilbert.
Usmiechal sie serdecznie, utrzymujac sie wciaz w pewnej odleglosci od niej. Pocalowal ja w policzek, gasz, zarywa ja na nastolatka.

Widzę, że robi wszystko, żeby jednak dostać dzisiaj bzykanie.
Patrz, jak ona się czerwieni! Naprawdę ją tym kupił. Uśmiechnęła się do niego jednym z t y c h uśmiechów, wiecie tych tylko dla niego, wzięła od niego różę i powąchała.
– Dziękuję, jest śliczna. I cudownie pachnie.
Oczywiście podziękowała mu też pocałunkiem.

Nieee, on tak z dobroci serca! 
Odpowiedzial upojnie na pocalunek. Nie moge z jego romantyzmem, nigdy sie tak nie zachowywal. Moze dlatego, ze nie dostal szansy. Darujmy sobie obiad, co? Taki typowy amerykanski, wieczorny, z marchewka i winem. Wierze, ze wszyscy potrafia sie zachowac, kiedy chca.

Tak, tez tak myślę. Skoczymy od razu do "po posiłku".
Popatrzyła na niego.
– Co będziemy robić teraz?
Autentycznie była ciekawa.

Zerknal na zegarek (wciaz nie wiem, czy on nosi zegarek, czy korzysta z zegarkow otoczenia). Dochodzila polnoc. 
- A na co masz ochote?
On napilby sie herbaty i czytal w lozku.
Powinnam napisac to drugi raz, zeby wszyscy mi uwierzyli.

Zadziwiające, bo jest mi cholernie zimno, więc zrobiłam sobie herbatę.
Przetarła czoło zmęczonym gestem.
– Na coś ciepłego do picia. Jestem padnięta.
Ewentualnie marzy o prysznicu, ale to chyba niezbyt dobry pomysł.

Pocalowal ja w czolo i zaparzyl herbate. Nie dziwie sie teraz, ze w psychotescie wyszedl mu Nott, taki zarcik. Wzieli sobie te herbatki na gore, o. Zdjalby jej chetnie buty, ale nie moze sie schylac, sama rozumiesz.

Biedny!
Uśmiechnęła się do niego z wdzięcznością za tę herbatkę. Na szczęście sama uwolniła się ze szpilek, złapała swoją koronkę do spania i zniknęła w łazience na dosłownie dziesięć minut. Prysznic w tempie ekspresowym, ale naprawdę miała ochotę wskoczyć już do łóżka, nawet herbata nie zdążyła wystygnąć. Włosy miała oczywiście mokre. Wzięła kubek, napiła się i od razu zrobiło jej się błogo, dlatego pocałowała go w policzek.

Ale sielanka. On siedzial z noga zalozona na noge i podczytywal Camusa. Haha, rozpedzilam sie. Siedzial z rozlozonymi nogami, chcialam powiedziec. Popatrzyl na nia, ale sie nie odezwal. Jesli go nie zatrzyma, pojdzie sie troche chociaz umyc i wroci owiniety recznikiem, to chyba nie jest zaskoczenie? Ciezko go ubrac po pewnej godzinie.