Londyn

Z drugiej strony – Kaja nie rozumie moich pięknych eufemizmów.
No dobra, pospieszył się.

Ja bym czasem wolala ich nie rozumiec, Mol.
Wracamy na impreze?

Ojej? Trzeba było powiedzieć!
Wracamy.
Lee ogarnął się pospiesznie, poprawił z tyłu sukienkę Loli i spojrzał na nią. Chyba nie pamiętał, jak stąd wyjść.

Czemu? Ja jestem bardzo tolerancyjnym czlowiekiem!
Znaczy sie, kazdy ma swoje sposoby ekspresji, nie? Moj polega na nie-ekspresjonowaniu, a twoj na eufemizmach.
Zdarza sie, jak powiedzial Kurt.
Pocalowala go jeszcze raz.

No okej.
Wplótł palce w jej włosy, przytrzymując jej głowę i jeszcze raz przyparł ją do ściany, całując intensywnie, po chwili jednak opanował się i odsunął, bo gdyby się nie odsunął, potrzebowaliby chyba kolejnych kilku minut.
Idą?

Ida.
To w zasadzie jest bardzo ladny ogrod, wiec moga sobie popodziwiac widoki, nie?
Jakis smalltalk?

Cleean podziwia głównie Lolę, wybacz, ogrodzie.
– Myślisz, że długo zostaniemy?
Komuś chyba wciąż jest mało!

Ojej.
- Myslalam, ze wracasz dzisiaj z Moira?
Niech popodziwia jej nowe buty!
Na pewno ubrala sie tak, ze tylko one rzucaja sie w oczy.
Spojrzala na niego zaczepnie.

Napodziwaił się butów już w sklepie.
– Tak ci zależy, żebym z nią wrócił, że ciągle o tym wspominasz, hmm?
Uniósł brew i uśmiechnął się półgębkiem.

W jakim sklepie? Te buty wchodza do sklepow dopiero w przyszlym roku. Napodziwial sie pewnie w jakims mega zajebiscie artystycznym studio. Ale czy mozna sie dosc napodziwiac butow wartosci sredniego samochodu?
Ja bym pewnie przezywala latami.
- Po prostu to strasznie zabawne. Zawsze miala na ciebie wyjebane.
Miala!

No to w artystycznym studio, nieważne. I na tej imprezie też trochę się już na nie napatrzył, wiesz, na pewno je doceniał, w końcu sam lubił zajebiste ciuchy, ale tego wydatku to, obawiam się, nawet nie odczuł (nie uczuł, jakby powiedział Bolek Prus).
– Czyli że co? Jeszcze wyprzystojniałem? – spytał z teatralnym przejęciem.

Moglby podziwiac chociaz jej nogi...?
- Moira nigdy nie miala najlepszego gustu, wiec chyba w druga strone, nie?

Całą ją podziwiał, ale ok, skoro tak wam zależy, to może być, że nogi, choć to trochę trudne, jeśli idą obok siebie.
– Taaaaak?
Objął ją i uszczypnął lekko.

Och, mysle, ze trudno ja podziwiac tak w ogole w trakcie chodzenia kolo siebie.
Pisnela teatralnie.
- Tak.
Doszli do schodow!

Zatrzymał ją jakoś na trzecim schodku, a sam stanął na drugim, tak, że mieli teraz chyba oczy na mniej więcej tej samej wysokości. Trzymał ją w talii.
– Tak?
I znów uniósł brew.

Przysunela sie i udawala, ze uwaznie nu sie przyglada.
- Hmmmm.
Nie wroca na ta impreze, Mol!
Lapa na klacie po raz drugi.

Hej, ale ja jestem ciekawa, czy Shafiq wyrwał Moirę i czy Burke 2 spił Albusa Severusa!
Słyszysz, Lee? Lee? LEE?
Ech.
– Hm?
Patrzył na nią bardzo poważnie.

Tez jestem ciekawa, ale...
- Czekaj, musze sie zastanowic.
Poglaskala go po szyi.

Jedną ręką wciąż trzymał Lolę w talii, drugą położył na jej tyłku.
Patrzył jej w oczy z wyczekiwaniem.

Uwaga, Pandora!
- Ej, slodyczki, nie za duzo tych papieroskow?
Pandora wie.
Lo obejrzala sie i rzucila:
- Nie pilnujesz Albusa?
- Spierdalaj.
Kolezanki!

Grupa osób, które wiedzą, rozszerza się w takim tempie, że zaraz nie będzie żadnej tajemnicy, haha.
Dla jako takiej przyzwoitości – niechętnie! – zabrał rękę z jej tyłka.
– Może jeszcze jeden papierosek, co?
Miał na myśli rzeczywistego papieroska.

Gdzie, Pandora wiedziala od eee kwietnia? Czy kiedy tam Lo ja widziala.
Podeszla do nich i usiadla dramatycznie na schodach.
- Dajesz.
Lo odsunela sie od Cleeana i usiadla kolo Pandory.
- Cos sie stalo?
- Nie. Po prostu za bardzo wytrzezwialam.
Wyciagnela reke po papierosa.

Cleean zszedł jeszcze dwa schodni niżej, żeby nie górować tak nad nimi. Wyciągnął paczkę fajek i poczęstował je, a potem sam też zapalił.
– Co tam słychać w środku?
Może Pandora wie coś o Moirze i Shafiqu?

Na pewno cos wie.
- Shafiq wyszedl wlasnie z hukiem. Moira ma go chyba dosc. A jeszcze trzy miesiace temu mowila, ze wybrala juz pierscionek.
Lo parsknela smiechem.
- Moira? Pierscionek? Moze jeszcze wyszyla buciki swoim dzieciom?
- Ludzie sie zmieniaja, Lo, swiat nie staje w miejscu tylko dlatego, ze akurat na niego nie patrzysz.
Przykre slowa!

Bardzo przykre!
– Shafiq w życiu się do tego nie przyzna, ale Burke jest niemal pewny, że rodzice ustawili im ten ślub z siedem lat temu.
Zaciągnął się.