Londyn

HAHAHA. Co za piękny opis! Pochwaliłabym go, gdyby nie to, że sama napisałam połowę i mogłabym cię oskarżyć o przywłaszczenie sobie własności intelektualnej!
(ale jestem zmęczona i nie chce mi się pisać pozwu)
Nie wiem, co można robić w Londynie, czego nie można robić nigdzie indziej, dlatego nie powiem wam, co aktualnie robili Cleean i Lo, bo są tutaj tacy szalenie KREATYWNI ludzie, niech móżdżą. Ja wam mogę co najwyżej powiedzieć, co robili, żeby nie było, że tak wypadli deux ex machina na innym kontynencie.
(chociaż ponoć Anglia nie jest w Europie. byłam w strasznym szoku, jak na pierwszym roku powiedziała mi to współlokatorka, ale potem przywykłam do tego, że to dość popularny pogląd jednak)
Mugolski czy nie, mieszkali pewnie w jednym z tych zajebistych apartamentów na szczycie Ogórka czy innego zajebistego wieżowca (nawet nie wiem, czy Ogórek ma apartamenty, ale któryś musi mieć), bo LANS i WIDOK, i JESTEŚMY ZAJEBIŚCI. Nie wiem, co robili, pewnie głównie mieli w dupie i Londyn, i widoki, ale co poradzę na to, że się pieprzą jak króliki? (nie jak Gilbert i Lena, za nimi to nawet króliki nie nadążą, a wszyscy wiemy, że to, że u królików do ponownego zapłodnienia zachodzi jeszcze w trakcie porodu było faktem, który zrujnował mi dzieciństwo; dzięki, BBC)
Ale byli na urodzinach Lily Potter! I założę się, że Cleean dostał Weasleyowy sweter (Lo już ma, taki z salamandrą), bo byli też na obiedzie następnego dnia, a potem Cleean był też na wycieczce po Ministerstwie z Potterem (Lo piła z Pandorą). Potterowie gdzieś po drodze się przeliczyli na tym, że Prawdziwa Miłość zawsze zwycięża i zaliczyli Lo do pocztu swoich nieskończonych dzieci, a potem się okazało, że ona Jamesa zdecydowanie niet, ale, cóż, do tego czasu Harry zdążył się tak przyzwyczaić, że tak zostało (chociaż Lo gardzi Potterami, widzicie? talent aktorski się marnuje). Niemniej, byli zajęci, a teraz już nie są, więc nie powiem wam, co robią, bo nie wiem.

To się faktycznie przyda ten Londyn, jak cholera!
Żeby go chociaż trochę wykorzystać, niech jedno z nich patrzy przez okno. Lo może stać przy oknie i patrzeć, i palić papierosa, ale nie wiem, czy takie filmowe sceny jednak nie wrócą nas do królików.
Cóż, zdarza się.
Zapomniałaś powiedzieć, że Cleean jest jeszcze szczęśliwy, bo Lo pokazała mu kolekcję horkruksów w gabinecie Pottera! Myślę, że każdy Złoty Chłopiec trzyma trofea. Od Złotego Chłopca już niedaleko do psychopaty.

O rany, jakie on ma pomysły.
- Nawet o tym nie myśl.
ZEPSUJE JEJ REPUTACJĘ.
- To bardzo głupi pomysł.
Wiesz, myślałam, że nie ma na sobie niczego, ale koszula też może być.

Ja mu dam, zbadać.
- Mam zacząć żałować, że cię ze sobą zabrałam?
Proooszę, niech się nie zaczynają znowu kłócić.

Nie wolałby się z Potterem zaprzyjaźnić i owinąć go sobie wokół palca?
Jestem w szoku.
W końcu Lo go tak ładnie sprzedała! Jestem pewna, że miała piękną historię o tym, jak to wstyd było jej po tym wszystkim przyjechać samej i jakim to dla niej nie był wsparciem jej, ekhm, najlepszy kumpel, wiesz, myślę, że James patrzył na niego z pogardą całą noc, a potem cały obiad, po cichu śmiejąc się z Albusem z tego, jak Cleeana ładnie, ekhm, sfriendzonowano.
- Tak?
Spojrzała na niego przez ramię.

Na pewno padało.
Zamruczała, kiedy poczuła jego rękę.
- No nie wiem, to brzmi jak coś, co mógłbyś zrobić.
A nie brzmi?

To miłe z jego strony!
- Obiecujesz?

Ani odrobinę? Ojej.
Przytuliła się do niego i wróciła do papierosa.

Zabawne!
- Możemy wrócić do Australii..? Jeśli chcesz.
Jej się chyba nie spieszyło.

Roześmiała się.
- To co wolałbyś robić?
Mieliście być kreatywni!

A ja widziałam dzisiaj króliki! Nie pobijecie.
- A potem?
Lo żyje powietrzem, ostatnio tyle jadła, musi przejść na dietę.

O takich nie będę dyskutować z tobą przecież. Normalnie króliki. Z pluszastymi, białymi ogonkami. Kicały po łące i jadły trawę. Jak to króliki. Jestem ekspertem, skończyłam moją książkę o królikach.
- Nie wiem.
Gdyby miała, już byśmy o tym wiedzieli.
- Ty coś wymyśl.
Chciało się takiej kobiety, trzeba kombinować.