Los Angeles

- Zgadzam sie - powiedzkal i parsknal smiechem, spogladajac na nia.
Ekstra, grunt to wsparcie! 
- Zaczekaj tu.
Wysiadl z trudem, poprawil krawat i poszedl dzielnie do kasy. Zbajerowal kasjerke, bo przeciez znala go z liceum, nie? Wrocil do Leny. Mamy jeszcze pol godziny. Oparl sie wygodnie.
- Mam nadzieje, ze nikt mnie nie pozna. Nieznosze tych ludzi.
Zlapal krawedz fotel i wygladal nerwowo na przechodniow. Tak bardzo chce juz grac Gilberta, ze przelaczyli sie w mojej glowie.

- Bedzie ciemno, nikt nie zwróci na ciebie uwagi.
Pocalowala go.
- Poza mną.
Bo ona zawsze zwraca na niego uwagę.

The member 'Lena Mallory' has done the following action : Kostka

'Kości' : 4

Popatrzyl na nia spod zmruzonych powiek. Rozpoznaly go juz trzy osoby, ale staly z boku i chciwie przygladaly sie Lenie.
- Wiem, ale musimy dojsc do sali. Niezbyt dobrze wtopisz sie w tlum.
Fakt. Wysiadl i odpalil fajke. Wymienil spojrzenie z laska, do ktorej wzdychal trzy lata, zanim uznala, ze slyszala o nim wystarczajaco duzo pochlebnych opinii, zeby dac mu szanse (gra Molla i Lemota wryla mi sie w pamiec). I och, byla wspaniala. Dopoki nie pojawila sie Cas, naturalnie. Wiecie, jak ciezko rzuca sie siedemnastolatke dla dwudziestopieciolatki? Nie zeby z ta siedemnastka to bylo cos powaznego, po prostu milo bylo ja bzykac.
Zabladzilam w glowie pijanego Gilberta, ratuuuunkuuuu!

Uśmiechnęła się do niego rozbrajajaco.
- To twoja wina. Ty wybierales sukienkę.
Co racja, to racja.

- Co?
Wybacz, zamyslil sie. Oparla sie o karoserie obok niego?

Oparła, owszem. I otarła się o niego ramieniem.
- Mowie, ze to przez ciebie rzucam się w oczy, bo ty wybierales sukienkę.
Obmacala mu kieszenie w poszukiwaniu fajek.

- Wydaje mi sie, ze to nie tylko wina sukienki. Wiesz, jestem lokalnym lowelasem.
Mruczal do niej slodko. Pocalowal ja lekko, ale jak najbardziej zauwazalnie.

Uśmiechnęła się.
- To się świetnie składa, ze masz to.
Złapała go za rękę z obrączka i podniosła do góry.

Pocalowal ja w dlon, wciaz patrzac jej w oczy.
- Sugerujesz, ze to cos jak smycz?
Sugeruje?

Zmarszczyla brwi.
- Smycz? Nie. To raczej coś, co odstrasza natrętne laski.
No wiecie, smycz? W życiu by tak nie pomyślała.

Usmiechnal sie i jeszcze raz ja pocalowal.
- Lena, nie moge tam wejsc, jestem pijany.
Brawa za trzezwosc!

Zrobiła bardzo zawiedziona minę.

- Co jest?
Jasne, ze wejda. Watpisz w nich?

Ja nie wątpie.
- Wymysl coś.
Przysunęła się bardzo blisko niego, musiał czuć jej oddech na szyi.

Mam deja vu.
- Skombinowalem bilety, wiec chyba nie jest najgorzej?
Odchylil glowe do tylu.
- Aaach... Zaczekajmy chwile, powietrze dobrze mi robi.
Przy okazji Lena moze sobie obejrzec sporo lasek, ktore zaliczyl, bo to jego kultowe kino. Czy Lena widzi, jak podswiadomie Gilbert sie z nia obnosi? Jak gdyby spodziewal sie owacji na stojaco za wyrwanie tak pieknej i zdolnej kobiety. Zapalil drugiego papierosa.
- Nie lubisz mojego ojca.
Uprzejmie byloby zapytac, ale byl prawie pewien, ze zna odpowiedz.

Gdyby nie chciał się obnosić, pewnie zabralby ja do innego kina, prawda?
- Ty nie lubisz mojego.
Co za koszmarne niedopowiedzenie.

- To co innego. Moj jest... normalny.
Powiodl wzrokiem za czyims tylkiem i odtad profilaktycznie patrzyl w niebo.
- Dogadalibyscie sie. Obydwoje macie to... ten egoizm.
Zamachal bezradnie reka.
- Nie zeby mi to doskwieralo, ja tez jestem egoista, ale w inny sposob.
Na przyklad w ten, ze przelecialem pol miasta.

Hm, polowa LA to naprawdę dużo.
- Moze i byśmy się dogadali, ale koniecznie chciałeś wyjśc.
Slizgonka w końcu, musi być trochę egoistka.
- Jak chcesz mogę ci dać coś na przetrzezwienie.
Na pewno coś ma w torebce.

Chyba chodzilo mu o dzielnice.
- Nie, podoba mi sie.
Popatrzyl na nia.
- Tobie sie nie podoba? W zasadzie napilbym sie jeszcze. Napijesz sie ze mna po seansie?
Zdobil slodkie oczka, paskudny alkoholik.

Zachichotała. Jasne, że jej się podobało.
- Pewnie. Po seansie.
Pocałowała go w szyję.
- No dobra, a jaki właściwie film wybrałeś?

- Niespodzianka.
Nie mam pojecia.

Niespodzianka, no jasne, nie wiem dlaczego spodziewałam się czegoś innego.
- Idziemy? Czy jeszcze czekamy? Faceci się na mnie gapią.
Faceci się z a w s z e na nią gapią, powinna już do tego przywyknąć.

- Bo opierasz sie o kiepski woz razem z gnojkiem o fatalnej reputacji.
Nie byla az taka fatalna. Dopoki mogl, trzymal sie Charliego i nie sprawial nikomu problemow, ale tego Wam przeciez nie powie, dopiero potem swiat sie rozsypal jak tluczone szklo.
- Chodzmy.
Zgniotl niedopalek czubkiem buta. Myslalam, ze bedzie jeszcze zabawniejszy, ale im bardziej trzezwieje, tym nudniejszy sie robi, choc o Gilbercie nie da sie powiedziec, ze jest nudny.

O nieee, na pewno nudny nie był.
- Och, nie, a myślałam, że to ma coś wspólnego z tym, jak oszałamiająco wyglądam.
Odwróciła się do niego plecami, złapała za rękę i pociągnęła w stronę drzwi wejściowych.