Los Angeles

Spojrzała na niego zamglonym wzrokiem i pocałowała go długo i głęboko, a jej dłoń nie przestawała się poruszać.

- Lena... - jeknal.
Pociagnal ja blizej za pas do poczoch.

Och, a teraz pragnęła go już tak bardzo, że cofnęła dłoń i zupełnie bez ostrzeżenia wprowadziła w siebie jego penisa.
– Mmm.... Taaak, cudownie...
Znów się nachyliła i go całowała, jednocześnie na nim podskakując.

Odchylil glowe do tylu, ale spogladal jej w oczy, nie mogl sie oprzec. Pomagal jej, wypychajac biodra.

– Mmm, Gilbercie... – mruczała, przeciągając każdą sylabę.
Oparła mu dłonie na piersi i patrzyła na niego jak zahipnotyzowana, zupełnie zafascynowana, oczy jej płonęły z ekscytacji.

- Aaach... Szybciej, Lena...
Zupelnie nie mogl wytrzymac.

Przyspieszyła.
Niewiele już widziała, bo włosy jej zasłoniły pół twarzy, ale to nic, musiała wyglądać naprawdę uroczo. Spod tych włosów tylko było słychać pojękiwanie i co kilka ruchów wynurzał się a to policzek albo kawałek ust, oko...
– Aaaach, jak mi dobrzeeeee!
Dobrze to chyba duże niedomówienie.

Polozyl sie i mozg mu odjechal. Jeczal glosno, trzymajac ja za uda.

I nikogo nie zdziwi, że doszła po raz kolejny, krzycząc głośno i skacząc na nim dalej jak popierdolona.

Wyszedl nam teen sex, zauwazylas? Gdzies w tym calym entuzjazmie mial wytrysk i z kazdym jej ruchem dygotal tak, ze lozko chodzilo.

Musi być teen sex chociaż raz, w końcu on jest teenager.
Wreszcie padła na łóżko obok niego.
– Chyba ci pokazałam, jak bardzo cię chcę...
Chyba nie zaprzeczy? O ile w ogóle da radę cokolwiek powiedzieć.

Lezal,  ciezko sapiac. Popatrzyl na nia, ale w istocie nie mogl wydusic ani slowa.

Przybliżyła swoją twarz do jego i pocałowała go czule w policzek.
Niech sobie poleżą, biedactwa, zmęczone na pewno.

Co najmniej przez dwa posty.

A potem spierdolą przez te schody?

Tak.

I poniesie ją?

Tak.

No to zobaczmy...

The member 'Lena Mallory' has done the following action : Kostka

'Kości' : 5

Nie wyjebal sie. To teraz rzucmy, czy ich zlapali.

The member 'Gilbert' has done the following action : Kostka

'Kości' : 6

Ja pierdole, ale mają szczęście!
No nie wierzę po prostu.
Zanim ktokolwiek w recepcji się zorientował, że nikt nie zdał ich klucza, byli już ze dwie przecznice dalej i jakimś cudem wmieszali się w noc, bo przecież musiało być już ciemno, ponad dwie godziny po dwudziestej pierwszej...
Lena zaśmiała się, odgarnęła włosy i spojrzała na Gilberta.
– Świetnie ci poszło na tych schodach, co chcemy robić teraz?
Chyba wracać, co nie?

- Imprezowac do rana.
Ojej.

Pokręciła noskiem.
– No tak, ciągle mamy te pięć stówek, tak?
Świetnie, niech wszystko przepiją.
Złapała go za rękę i zaśmiała się.
– Prowadź, mężu.
W końcu ona nie zna miasta. Och! Jutro pójdą zwiedzać?