Kate już miała coś odpowiedzieć, ale pojawił się Cleean z zaskoczenia i wszystko zepsuł. A tak naprawdę to naprawił. – Tutaj jesteś, Lo. Wszedł do salonu uśmiechnięty. – Mam nadzieję, że nie dałaś się wmanewrować w obiad, hm? – spytał, uśmiechając się do matki. – Nie, żadnego obiadu – zaświergotała Kate, patrząc na Cleeana z lekkim wyrzutem. – W zasadzie to dopiero zjedliśmy śniadanie – zaśmiał się Cliff. No, już uciekamy!
Podniosła się z kanapy. - Wracamy? Biedny Clifford, nawet go nie przytuli na pożegnanie, bo musiałaby też przytulić matkę Cleeana. Ech. To nie był jego dzień!
Lee podszedł do Lo i wyciągnął do niej rękę. – Chodźmy. Uśmiechnął się do rodziców i zabrał Lolę z salonu. (rodzice coś tam nawet powiedzieli na pożegnanie, ale nie chce mi się tego pisać)
Indeks 
