Los Angeles

Jak odespia, to owszem. Rzucam, ile kasy przepierdolili.

The member 'Gilbert' has done the following action : Kostka

'Kości' : 4

Zostalo jej w portfelu czterysta dolcow, bo nie wszystkie drinki dostali na piekne oczy. Po czterech numerkach w barach, na plazy i w bocznej alejce, skonczyli impreze u znajomych Gilberta. Nie moge sie powstrzymac, zeby nie napisac, ze spal w wannie.

Powinnyśmy jeszcze rzucić, żeby wiedzieć, jak gigantyczny będzie ich kac, ale oszczędzę im tego.
Lena, jako że jest piękną kobietą, załatwiła sobie łóżko, o! I była w nim sama, skoro Gilbert zaprzyjaźnił się z wanną.

Mysle, ze byla w nim z kim innym. Gilbert na pewno chcial do niej dotrzec, ale zasnal po drodze. Nie musze rzucac kostka, zeby wiedziec, jak bardzo bedzie zalowac tego, co robili. A robili wszystko, o czym mozna pomyslec.

Och nie, kiedy zasypiała, była sama!
Niech wstają!
Otworzyła powoli jedno oko.

No to teraz nie byla. Miala na sobie czyjes ramie. Probowal wstac, ale udalo mu sie tylko odkrecic zimna wode.

Gasz, przecież wiecie, jak ona alergicznie reaguje na kolesi, którzy chcą ją przelecieć. Zaraz obudzi wszystkich w tym domu wrzaskiem.
Otworzyła drugie oko i upewniła się, że ramię nie należy do jej męża. Zrzuciła je z siebie z obrzydzeniem, była pewna, że do niczego to nie doszło (NIE DOSZŁO, KURWA, NIE DOSZŁO!) i wstała z łóżka. Głowa ją trochę bolała.
Usiadła obok tego kolesia, obudziła go dźgnięciem obcasa w bok, bo jakimś cudem spała w butach.
– Zjeżdżaj stąd, zboku, mam męża.

Nie zjechal. Za to mokry Gilbert wpadl przez drzwi.
- Lena?
Sorry, nic nie widzial.

Spojrzała na Gilberta.
– Gdzieś ty był? Czekałam na ciebie. Ten zbok się do mnie przylepił, jak zasypiałam to go nie było.
Koleś chyba chciał chyłkiem się wycofać, bo się domyślił, że to ten mąż, o którym mówiła.

Facet spal, wrzuc na luz. Nikt sie do niej nie lepil, przewrazliwiona jest!
- Co?
Odgarnal mokre wlosy, z ktorych kapalo i teraz dopiero ja zobaczyl.
- Nie wiem, gdzie bylem.
Nie wiedzial.

Chciała wstać, ale świat wirował, więc postanowiła jeszcze posiedzieć.
Pewnie, że jest przewrażliwiona.
Spojrzała uważniej na Gilberta.
– Sądząc po stanie twoich włosów to albo w oceanie, albo w łazience.
Zadziwiająco trzeźwo myślała.

- Bardzo smieszne.
Buchnal smiechem.

Przeczesała ręką włosy.
– Chodźmy stąd...
Mogą się podzielić ostatnią fiolką eliksiru na kaca. Jak już dotrą do domu.

Popatrzyl na zwloki lezace dookola, po czym klepnal pozornie przypadkowe w ramie i obwiescil, ze spada. Zlapal Lene za reke i wyciagnal ja z pokoju. Przed schodami przypadl ja do sciany.
- Czesc - zamruczal.
Nie wiem, czy to mile, od jego skory walilo wodka na kilometr.

Sądzę, że z nią niewiele lepiej, może dlatego nie czuła.
– No cześć – zamruczała w odpowiedzi.
Przypomniała sobie nagle o łańcuszku i obmacała go po kieszeni marynarki. Chyba nie zgubił?

Nie zgubil. Ale nie dlatego, ze jakos specjalnie uwazal. Po prostu nie zgubil. Pocalowal ja, ochoczo obmacujac.

Z triumfalnym uśmiechem wyciągnęła mu łańcuszek z kieszeni i pocałowała go.
– Załóż mi – poprosiła szeptem.
Palce jednej ręki już tkwiły w jego wilgotnych włosach.

Za drugim razem udalo mu sie zapiac. Wciagnal ja do lazienki.

Do tej łazienki, w której spał? Chyba było pusto. Bo Lena całowała Gilberta jakby go co najmniej z tydzień nie widziała.

Polecial na umywalke i obil sobie kregoslup. Zatchnelo go na chwile, ale nic to, calowal ja jak oszalaly.

Co tam kręgosłup, kiedy ona już mu majstrowała przy rozporku? Taka niecierpliwa była!

Podciagnal jej sukienke do gory, ale, kto by pomyslal, i tak nie miala pod spodem majtek, bo majtki byly w kieszeni jego marynarki.

Nie jestem ani trochę zdziwiona.
Uśmiechnęła się do niego słodko.
- Mmm... Weź mnie... Natychmiast.

Obrocil ja i podsadzil na umywalke. Rozchylil jej nogi i wszedl z nia z dzika przyjemnoscia. Posuwal ja lekko i szybciutko. Drzwi do lazienki byly lekko uchylone i pewnie slyszeli zza nich ciche rozmowy. Slyszeliby, gdyby sluchali.