Londyn

Ja dzisiaj wybrałam się na zakupy, zakupić szampon (bo mi się kończy) i wróciłam z trzema nowymi szminkami. Alex oszalał z radości.
(wcale nie oszalał, wiszę mu za bilet na autobus na wszystkie trzy semestry)
(znaczy: nie oszalał z radości. bo oszaleć może i oszalał. miał prawo)
- A co mielibyśmy niby tutaj robić?
Sorry, Mol, te zakupy mogą jeszcze trochę poczekać. W końcu NAWET JESZCZE NIE ZJADŁ, NIE? Będzie jej kupować ciuchy na pusty żołądek?

Różową, różowo-fioletową i wściekły czerwony. Oczywiście.
(pasuje mi do butów)
Dzwonek do drzwi.
Pozostaje pytanie: co jest ważniejsze - Lo czy jedzenie?

Żadnego jedzenia w łóżku!
Lo już nie paliła papierosa, dlatego potrzebowała kawy, żeby utrzymywać swój imidż.
Wiesz, że oni tam mają cały apartament, nie? Nie muszą siedzieć w sypialni.
Poszła za nim do salonu, z pewnym ociąganiem się, bo nie chciała się aż tak ubierać.
Rozsiadła się na kanapie i wyciągnęła rękę po kawę.
- I tak oto przegrałam z tym tłustym świństwem.
Tak, to o pizzy.

Ja was zupełnie nie rozumiem. W zeszłym tygodniu musiałam jeść pizzę i prawie umarłam z cierpienia. Czego to się nie robi dla szczęścia swojego związku!
- Nie zbliżam się do ciebie, jak będziesz tym śmierdział.
Wiadomo, kawa i fajki pachną zajebiście.

No to ja, wiem, jestem złym człowiekiem.
Jasne, że będzie.
Lo tu tak ładnie, teatralnie marszczy nos!

Ona żyje powietrzem!
- Ja mam kawę.
Sorry, od kalorii się tyje.

Grzeczny chłopiec!
Każdy by się roztył, gdyby normalnie jadł; ja ostatnio zostałam oświecona w kwestii mitu zajebistego metabolizmu, jak Alex usiadł z kartką i policzył mi wszystko, co jem dziennie. Okazało się, że jestem miłośniczką najmniej kalorycznego jedzenia na świecie.
Wiadomo, zdarza się.
Temat nam umarł.
Lo leżała z nogami do góry i udawała, że pije tę kawę, znaczy, trochę piła, ale na leżąco, nawet na prawdopodobnie najdroższej poduszce na świecie na prawdopodobnie najdroższej kanapie na świecie źle się pije na leżąco. Smuteczek. Dobrze, że jej się nic nigdy nie rozlewa!
Za oknem wciąż szaro i pada, ale widok zajebisty, wiadomo, koło się kręci, Big Ben bije sobie w tej swojej wieży (mieszkałam cztery dni z widokiem na wieżę zegarową, oszaleć można; ten kościół tutaj przynajmniej bije raz na godzinę, Big Ben bije co piętnaście minut i to tak mega), Tamiza sobie szumi, flesze aparatów strzelają, głupiutkie turystki próbują kleić się do biednych strażników Tower, no normalnie dzień jak co dzień. Ale widok zajebisty.

Wyślę ci mojego eksperta od diety i on ci to wszystko ładnie wytłumaczy.
Pandora, Pandora, teraz muszę wymyślić Pandorę!
- Umiera ze szczęścia, że miała rację co do mnie i Xabiego. Poza tym, bez zmian.
Czyli dużo alkoholu i narkotyków. Co pewnie Cleean już wczoraj zaobserwował, kiedy do niego wróciła.

Okay. Jak tylko przyleci do Polski, przyślę go prosto do ciebie z kalkulatorkiem. Obiecuję. To będzie najbardziej oświecające przeżycie w... no w całym twoim życiu.
- Największym dramatem Pandory jest to, że istnieję.
Jak większości kobiet, słodyczku. Spójrz na Laycee!
- A tak to biedna usycha z tęsknoty za Jamesem. Łudzi się, że kiedyś mu przejdzie i będą żyli długo i szczęśliwie. Brrrrrr.
Teatralnie się obtrząsnęła.
- Pottera palcem bym nie tknęła.
Ma szlamowatą babcię, a i bez tego jest zdrajcą krwi, nie?

ŁAŁ, SERIO?
- Co wy wiecie o Pandorze?
Jasne, że jej się udało. Pandorze się miało nie udać?
Ale ona chciała, rozumiesz, Prawdziwej Miłości.

To, że miał kolegów w Slytherinie!
- To tutaj się akurat pomylili.
Myślę, że mężczyźni ogółem nie mieli problemów z zaliczaniem Pandory. Pandora dostała imię po koleżance Effy, ale nie da się ukryć, że jest Effy.

To dziwne, że nie zaprzyjaźnił się z Jamesem! W szczególności, że James nie widział świata poza Quidditchem i Philomeną. To tak po dziadku.
- Kiedyś to się jakoś poukłada.
Trzeba mieć nadzieję, nie?

No. Pandora miała nadzieję! Zobaczysz, złapie go kiedyś na brzuch i będzie po wszystkim.
Myślę, że Pandora może być człowiekiem gotowym na łapanie na brzuch.
Wypełnię ci za to twoją lukę - James, jako prawdziwy Gryfon, mógł nie chcieć się przyjaźnić z Cleeanem! W końcu Ślizgonowi można wybaczyć bycie Ślizgonem tylko przy odpowiednim rozmiarze biustu.
Sorry.
Temat się urwał znowu, ech.
- Moglibyśmy ją pójść zobaczyć, jak chcesz.
Pandorę w sensie.